CHEERDANCE
CHEERDANCE
Alam kong kayo ay nakaranas nang sumali sa isang Cheerdance Competition or yung iba sa inyo ay wala pang experience sa pagsali sa Cheerdance Competition. Tulad ko, baguhan ako sa uri ng kompetisyong ito pero hindi rin maiiwasan ang mahirapan dahil unang-una, katawan ang pinapagana eh antaba ko... Compare sa ibang mga sumali na ampayat... Fit-na-fit ika nga nila... Fitting for fighting na parang sila ang pwedeng ipanalo sa National Competition tulad ng UAAP.
Syempre, kapag Cheerdance dapat magwa-warm up pa... May STRETCHING pa na kung tawagin namin sa mga taga-Probinsya na WAN2SAWA... HAHAHA kasi para maging flexible at naniniwala naman ako doon... Hindi rin ako Nahirapan (Thank God) pero sa una talaga MEMA LANG TALAGA pero seryoso ang nagtuturo... At wala kayong pake kung MAGALING YUNG NAGTUTURO... HAHAHA
The best talaga ang mga Choreographers kasi sila yung may EXPERIENCE sa pagsasayaw at kung hindi ninyo mamarapatin... Sila po ay aking itatampok sa mga susunod na araw (kaya't i-follow ninyo ang aking Social Media Accounts)
MARAMI NA AKONG NAPANOOD NA CHEERDANCE COMPETITION... Isa narito ay yung Intramurals sa naging school ko noong Junior High... Hindi ako kasali pero nakapanood naman ako... IN FAIRNESS, IN FAIRVIEW... Napakahuhusay nila at napaka-Flexible nila kasi sila lang ang nakakagawa ng ganung bagay...
GOING BACK TO MY EXPERIENCE...
Bago sa akin ang Cheerdance Competition at simula pa lang, mahirap na... Paano pa kaya kapag ibinigay mo na ang buong pagkatao mo sa Cheerdance? Pumasok yan sa isip ko... At hindi ko rin maipagkakaila na humantong ako sa point na muntik na akong umayaw... (Thank God ulit...) kasi sa una masasabi mo na madaling tingnan pero sa aktwal pala masasabi mong HUH... ANG HIRAP... NAKAKAHINGAL o kaya'y BREAK MUNA kaya every 1 hour nung minsan na nag-recess kami... SO THAT WAS THE WONDERFUL EXPERIENCE AS HUMANISTA KASI NGA WALANG SINUSUKUAN... Yan ang buhay naming mga Humanista sa mga ganitong kompetisyon---WALANG INUURUNGAN... Ang umurong... TUMBA... Hahahaha(Peace po)...
ANG MGA GALAW DAW SA MGA GANITONG CHEERLEADING COMPETITION DAW AY NAPAKA-SNAPPY... Sa Actual... TOTOO NGA... kasi hindi biro yung 1 pala pagbangggit mo nasa 4 na sila... Pero kung ikukumpara ko ang napanood ko sa UAAP... NapakaGAGALING... WOW... Sa bawat lifting nila... WOW NA AGAD ANG MASASABI MO... Sa bawat EXECUTION... WOW DIN pero kapag ginawa mo... HUH... HIRAP NG BUHAY... At kapag pinaghirapan mo o ng grupo ninyo... Maganda ang kalalabsan kasi kayo yan eh... UNITED KAYO... Papasok diyan ang pagkakaisa ninyo kasi grupo ninyo yan... Nagsasama sama nga kayo... Yung konting konti na lang eh magkakamukha na kayo... HAHAHAHA... So yan talaga ang MEMORABLE EXPERIENCE ko sa Cheerleading... BY THE WAY... Paalam na muna for the meantime...
BYE...
Alam kong kayo ay nakaranas nang sumali sa isang Cheerdance Competition or yung iba sa inyo ay wala pang experience sa pagsali sa Cheerdance Competition. Tulad ko, baguhan ako sa uri ng kompetisyong ito pero hindi rin maiiwasan ang mahirapan dahil unang-una, katawan ang pinapagana eh antaba ko... Compare sa ibang mga sumali na ampayat... Fit-na-fit ika nga nila... Fitting for fighting na parang sila ang pwedeng ipanalo sa National Competition tulad ng UAAP.
Syempre, kapag Cheerdance dapat magwa-warm up pa... May STRETCHING pa na kung tawagin namin sa mga taga-Probinsya na WAN2SAWA... HAHAHA kasi para maging flexible at naniniwala naman ako doon... Hindi rin ako Nahirapan (Thank God) pero sa una talaga MEMA LANG TALAGA pero seryoso ang nagtuturo... At wala kayong pake kung MAGALING YUNG NAGTUTURO... HAHAHA
The best talaga ang mga Choreographers kasi sila yung may EXPERIENCE sa pagsasayaw at kung hindi ninyo mamarapatin... Sila po ay aking itatampok sa mga susunod na araw (kaya't i-follow ninyo ang aking Social Media Accounts)
MARAMI NA AKONG NAPANOOD NA CHEERDANCE COMPETITION... Isa narito ay yung Intramurals sa naging school ko noong Junior High... Hindi ako kasali pero nakapanood naman ako... IN FAIRNESS, IN FAIRVIEW... Napakahuhusay nila at napaka-Flexible nila kasi sila lang ang nakakagawa ng ganung bagay...
GOING BACK TO MY EXPERIENCE...
Bago sa akin ang Cheerdance Competition at simula pa lang, mahirap na... Paano pa kaya kapag ibinigay mo na ang buong pagkatao mo sa Cheerdance? Pumasok yan sa isip ko... At hindi ko rin maipagkakaila na humantong ako sa point na muntik na akong umayaw... (Thank God ulit...) kasi sa una masasabi mo na madaling tingnan pero sa aktwal pala masasabi mong HUH... ANG HIRAP... NAKAKAHINGAL o kaya'y BREAK MUNA kaya every 1 hour nung minsan na nag-recess kami... SO THAT WAS THE WONDERFUL EXPERIENCE AS HUMANISTA KASI NGA WALANG SINUSUKUAN... Yan ang buhay naming mga Humanista sa mga ganitong kompetisyon---WALANG INUURUNGAN... Ang umurong... TUMBA... Hahahaha(Peace po)...
ANG MGA GALAW DAW SA MGA GANITONG CHEERLEADING COMPETITION DAW AY NAPAKA-SNAPPY... Sa Actual... TOTOO NGA... kasi hindi biro yung 1 pala pagbangggit mo nasa 4 na sila... Pero kung ikukumpara ko ang napanood ko sa UAAP... NapakaGAGALING... WOW... Sa bawat lifting nila... WOW NA AGAD ANG MASASABI MO... Sa bawat EXECUTION... WOW DIN pero kapag ginawa mo... HUH... HIRAP NG BUHAY... At kapag pinaghirapan mo o ng grupo ninyo... Maganda ang kalalabsan kasi kayo yan eh... UNITED KAYO... Papasok diyan ang pagkakaisa ninyo kasi grupo ninyo yan... Nagsasama sama nga kayo... Yung konting konti na lang eh magkakamukha na kayo... HAHAHAHA... So yan talaga ang MEMORABLE EXPERIENCE ko sa Cheerleading... BY THE WAY... Paalam na muna for the meantime...
BYE...
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento